
شمشیرم را از رو میبندم ، همچون مازیار و بابک
اندیشه ام را سامان می بخشم چون داریوش و کوروش
ایمانم را از زرتشت میگیرم و فریاد هایم را از رستم فرخ زاد
خون اريايي در رگ های من می جوشد
من در برابر همه دشمنان سرزمینم خواهم ایستاد ، هر چند که بسان یزدگرد تنهاترین باشم
من خروشم را از کارون می گیرم ، صداقتم را از خلیج همیشگی پارس و سختی ام را از سهند
تشنه نیستم، همچون کویر ، دل من شهر سوخته سیستان است
چون ابر کوه سرو بر باورهایم استوارم و سخنم را از توس فرا می گیرم
این منم ، زاده مهر پارس، یک ایرانی
zari nikroo
هزاران درود بر تو فرزند راستین خاک پاک ایران باد.
پاسخحذفننگ و روسیاهی بر نوکران عرب و روس.
« کورش فردوسی »
درود بر شما مهربان.مانا باشید.
پاسخحذف