به مناسبت سالگرد درگذشت "ايليا اِرِنبورگْ" اديب و نويسنده بزرگ روس
اما من انسانم
شعر: ایلیا ارنبورگ
برگردان: احمد شاملو
برگرفته از کتاب: همچون کوچه بی انتها
گذرگاهى صعب است زندگى؛ تنگابى در تلاطم و در جوش
ايمان، يكى چشم‌بند است؛ ديوارى در برابر بينش
به خيره مگو كه ايمان كوه را به جنبش درمى‌آورد
من كوه بى‌جان نيستم انسان‌ام من
سنگ مقدس در اين جهان بسيار است
صيقل خورده به بوسه‌ى لبان خشكيده از عطش
ايمان به جسم بى‌جان روح مى‌بخشد، ليكن
من جسم بى‌جان نيستم انسانى زنده‌ام من
من نابينايي ِ آدميان را ديده‌ام
و توفيدن گردباد را بر عرصه‌ى پيكار
من آسمان را ديده‌ام
و آدميان را سرگردان به مهى دودگونه فروپوشيده
مرا به ايمان ايمان نيست
اگر اندوهگين‌ات مى‌كند بگو اندوهگين‌ام
حقيقت را بگو، نه لابه كن نه ستايش
تنها به تو ايمان دارم اى وفادارى به قرن و به انسان
توان تحمل‌ات ار هست شكوِه مكن
به پرسش اگر پاسخ مى‌گويى پاسخى درخور بگوى
در برابر رگبار گلوله اگر مى‌ايستى مردانه بايست
كه پيام ايمان و وفا به جز اين نيست
Dena Book
